پروتز سینه و شیردهی | نکات مهمی که هر مادری باید بداند!

پروتز سینه و شیردهی و اینکه آیا عمل پروتز سینه مانع از شیردادن به فرزندان می‌شود، مهمترین سوال ذهنی خانم‌ها است. پروتز سینه عملی است برای بزرگ کردن اندازه سینه‌ها که بسیار پرطرفدار می‌باشد. هرچند در گذشته عوارض زیادی با این عمل همراه بود اما امروزه به لطف فناوری‌های نوین ساخت پروتز سینه و پیشرفت روش‌های جراحی، دیگر بسیاری از آن عوارض وجود ندارد.

با این حال دغدغه بسیاری از خانم‌ها از دست دادن توانایی شیردادن پس از عمل پروتز سینه و یا کاهش میزان شیردهی است. در جواب اینکه آیا پروتز سینه و شیردهی با هم ارتباطی دارند یا خیر، باید گفت که هم بله و هم نه!

درواقع این‌که پروتز سینه موجب از بین رفتن توانایی شیردهی در شما شود، به عوامل بسیاری بستگی دارد، از نوع و اندازه پروتز و تکنیک جراحی تا فیزیولوژی و شرایط بدن و سینه‌های شما. به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را بخوانید تا بیشتر با این موضوع آشنا شوید:

• رابطه ی پروتز سینه و شیردهی
• عمل پروتز سینه چیست؟
• انواع پروتز سینه
• پروتز سینه و شیردهی: مزایا و معایب
• بهترین محل برش جراحی: تاثیر محل برش بر شیردهی
• بهترین محل قرار دادن پروتز: تاثیر موقعیت قرارگیری پروتز بر شیردهی
• نکاتی درباره شیردهی پس از پروتز سینه
• پروتز سینه پس از آخرین دوره شیردهی

رابطه ی پروتز سینه و شیردهی

پروتز سینه یکی از پرطرفدارترین و کم‌عارضه‌ترین عمل‌های زیبایی در خانم‌ها است. امروزه با وجود پروتزهای سیلیکونی لایف تایم، دیگر بسیاری از عوارض گذشته پس از پروتز سینه وجود ندارد. با این وجود ممکن است در برخی موارد، پروتز سینه بر میزان شیردهی فرد اثر بگذارد. این موضوع در وحله نخست به تخصص و مهارت جراح و معاینات اولیه او بستگی دارد.

بسیاری از مشکلاتی که برای شیردهی پیش می‌آید، قبل از انجام عمل قابل پیشبینی هستند و یا با کمک تکنیک‌های بهتر در جراحی، امکان رفع عوارض در شیردهی وجود دارد. به همین دلیل همواره توصیه می‌شود که این گونه عمل‌ها را نزد پزشک مجرب مانند فوق تخصص جراحی پلاستیک انجام دهید تا با توجه به دانش و مهارت او، از این گونه مشکلات جلوگیری شود.

با این حال نخست باید اشاره شود که پروتز سینه چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؛ سپس به تاثیر آن بر قدرت شیردهی می‌پردازیم.

عمل پروتز سینه چیست؟

پروتز سینه یک جسم مصنوعی انعطافپذیر و نرم، با لمسی شبیه به بافت طبیعی سینه خانم‌ها است. پروتزها در شکل، جنس و ویژگی‌های مختلف ساختاری تولید می‌شوند و شیوه جاگذاری هر کدام نیز متفاوت است. پروتز سینه موجب بزرگ‌تر و خوش‌فرم شدن سینه خانم‌ها می‌شود که در زیبایی و اعتماد به نفس آنها بسیار موثر است.
ممکن است به دلایل مختلف، کسی به عمل پروتز سینه نیاز داشته باشد:
• رشد کم سینه‌ها؛ پس از سن بلوغ و توقف رشد سینه‌ها، این نکته مشخص خواهد شد.
• پس از بارداری و شیردهی، پس از افزایش و کاهش وزن شدید و همچنین با افزایش سن ممکن است سینه‌های حالت افتاده پیدا کنند.
• همچنین در خانم‌هایی که به دلیل درمان‌های بیماری سرطان سینه، تمام یا بخشی از سینه‌های آنها برداشته می‌شود نیز به این جراحی نیاز دارند.

برای حل مشکل تمام موارد گفته شده می‌توان از عمل پروتز سینه به عنوان یک راه حل سریع و موثر در ایجاد سینه‌های بزرگ و خوش فرم بهره برد. کار گذاشتن پروتز سینه، یک جراحی زیبایی غیر تهاجمی است که چند هدف را دنبال می‌کند:
• افزایش حجم و اندازه سینه
• تغییر در شکل یا فرم سینه
• رفع عدم تقارن در سینه ها
• بازسازی سینه پس از برداشتن یا از دست دادن بافت سینه

پروتزهای سینه بسته به جنس و کیفیت، در برخی نمونه‌ها بین ۷ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند. همچنین برخی نمونه‌های جدید پروتزهای سیلیکونی، بیش از ۲۰ سال ماندگاری دارند و یا مادام‌العمر (لایف تایم) هستند. در این میان سبک زندگی و میزان تحرک فرد نیز در عمر پروتزها تاثیر دارد. در خانم‌های ورزشکار که سینه آنها زیاد تکان می‌خورد، عمر پروتزهای سینه کمتر است. بهتر است هر ۱۰ سال یک بار، معاینه سینه‌ها توسط جراح پلاستیک انجام شود تا اگر پروتزها نیاز به تعویض داشتند، این موضوع زودتر انجام شود.

انواع پروتز سینه

زمانی که تصمیم به انجام عمل پروتز سینه می‌گیرید، لازم است نوع پروتز سینه را انتخاب کنید. اطلاع از ویژگی‌ها، مزایا و معایب هر یک از انواع پروتز سینه، کمک زیادی به انتخاب صحیح شما می‌کند. برای عمل بزرگ کردن سینه، لازم است در انتخاب نوع پروتز، دقت کنید تا نتیجه عمل رضایت‌بخش باشد.

پروتزهای سالین یا آب نمک

پروتزهای سالینی با آب نمک استریل‌شده پر شده‌اند. شکل و فرم این پروتزها زیاد طبیعی نیست؛ درواقع کیسه‌های سیلیکونی گردی هستند که با مایع پر می‌شوند. به‌دلیل عدم انعطاف‌پذیری، ظاهر مصنوعی برای سینه ایجاد می‌کنند. این پروتزها در صورت بروز حادثه و وارد شدن فشار زیاد به سینه، پاره می‌شوند و آب نمک آن خالی می‌شود. البته پروتز سالینی، برای کاشت در سینه نیازمند ایجاد برش کوچک‌‌تری است.

پروتزهای سیلیکونی

نسل جدید و پرطرفدار پروتزهای سینه، از جنس سیلیکون فشرده و تو پر هستند. این نوع پروتزها، شباهت بسیار زیادی به بافت سینه خانم‌ها دارند. انعطاف‌پذیر پروتزهای سیلیکونی، باعث ایجاد حالت و لمس طبیعی در سینه می‌شود. البته این پروتزها امکان پاره شدن و تغییر شکل دارند که باید تعویض شوند.

پروتزهای ثابت یا لایف تایم

پروتزهای ثابت و مادام العمر یا Gummy Bear از جنس سیلیکون بسیار فشرده هستند و در صورتی‌ که تحت فشار قرار بگیرند و پاره شوند، تغییر شکل پیدا نمی‌کنند؛ در نتیجه نیاز به تعویض ندارند. این پروتزها دارای شکل‌های مختلفی غیر از فرم معمول گرد و اشکی هستند و حتی می‌توان آنها را متناسب با بدن هر فرد طراحی کرد و ساخت. البته در کنار دوام بالا و لایف تایم بودن، معمولا به برش بزرگتری برای کشات نیاز دارند.

پروتز سینه و شیردهی: مزایا و معایب

اگر سینه‌ها با کار گذاشتن پروتز بزرگ شده باشد، نوک سینه‌‌‌ها ممکن است بیشتر یا کمتر از حد معمول حساس شود. پس از زایمان و پر شدن سینه‌ها از شیر، ممکن است تورمی بیش از حد معمول در سینه ایجاد گردد و این قضیه در فرایند شیر دادن مشکل ایجاد کند.
همچنین اگر شما به دلیل داشتن سینه‌‌های رشد نیافته (هیپوپلازی سینه)، عمل کاشت پروتز سینه انجام داده‌اید نیز ممکن است در تولید شیر کافی مشکل داشته باشید. این مورد البته مستقیما عارضه عمل پروتز سینه نیست.
به هر صورت قبل از انجام عمل پروتز سینه، به جراح فوق تخصص پلاستیک مراجعه کنید و در جلسه مشاوره خود بگویید که قصد دارید در آینده باردار شوید و شیر بدهید. این نکته موجب می‌شود تا آزمایش‌ها و معاینه‌های لازم برای بررسی عوارض پروتز سینه بر توانایی شیردهی شما سنجیده شود. در این صورت جراح می‌تواند بهترین روش و تکنیک را به شما پیشنهاد دهد و از پروتزی با اندازه و فرم مناسب برای شما استفاده کند.
حتی ممکن است متوجه شوید که باید جراحی پروتز سینه خود را بعد از زایمان و دوران شیردهی انجام دهید. این موارد در معاینه و مشاوره با جراح مشخص خواهد شد.

بهترین محل برش جراحی: تاثیر محل برش بر شیردهی

برای کار گذاشتن پروتز در سینه نیاز است تا برشی در سینه ایجاد شود. محل برش برای جاگذاری پروتز می‌تواند میزان آسیب به غدد شیری، مجرای لنفاوی، اعصاب یا رگ‌های خونی را تغییر دهد. اگر این برش در اطراف نوک سینه و یا هاله سینه باشد، ممکن است بر حس نوک سینه اثر بگذارد و یا موجب قطع شدن عصبی شود که مسئول واکنش نوروهورمونی لازم برای تولید و آزاد شدن شیر مادر است.

همچنین احتمال آسیب به مجاری شیردهی نیز در این روش بیشتر است. هرچه محل برش با زیر سینه نزدیک‌تر باشد، عوارض آن کمتر خواهد بود. حتی می‌توان محل برش را در زیر بغل یا بالای شکم انتخاب کرد که از نظر زیبایی نیز بهتر است و روی سینه‌ها اثری از جای بخیه باقی نمی‌ماند.

بهترین محل قرار دادن پروتز: تاثیر موقعیت قرارگیری پروتز بر شیردهی

محل جایگذاری و البته اندازه پروتز بر میزان فشار درون سینه اثر می‌گذارد. سینه در خانم‌ها از بافت‌ها و غده‌های تولید شیر، روی یک لایه ماهیچه سینه، تشکیل شده است. اگر پروتز روی عضلات سینه قرار بگیرد، ممکن است به بافت سینه فشار وارد کند و مانع از شیردادن درست شود.

تجربه نشان داده است که استفاده از پروتز کوچک‌تر و کارگذاشتن آن زیر ماهیچه‌های سینه، تاثیر پروتز بر شیردهی را کاهش می‌دهد.

تولید نامنظم شیر را جدی بگیرید

گاهی مادرانی که عمل پروتز سینه انجام داده‌اند، از سینه‌هایشان به صورت نامنظم شیر ترشح می‌شود بدون اینکه ربطی به فرایند طبیعی شیردهی داشته باشد. این ترشح شیر معمولا ناشی از ورم سینه بعد از پروتز سینه است. اگر این مشکل پس از مدتی برطرف نشود، باید پروتز برداشته شود تا با یک پروتز کوچک‌تر جایگزین شود.

تورم، جای زخم و حساس شدن سینه

علاوه بر تورم سینه که موجب فشار به مجاری شیردهی و مختل شدن فرایند طبیعی شیردادن می‌شوند، وجود جای زخم بعد از جراحی سینه و حساس شدن نوک سینه نیز می‌تواند بر فرایند شیر دادن اثر منفی بگذارد. گاهی تماس لب کودک با پستان انقدر دردناک می‌شود که مادر به سختی شیردادن را تحمل می‌کند. همچنین ممکن است به دلیل وجود درد، احساس کمتری در نوک سینه داشته باشد که بر واکنش نوروهورمونی مورد نیاز برای تولید شیر اثر منفی می‌گذارد.

کمبود بافت و غدد شیری در سینه

در خانم‌هایی که به طور طبیعی بافت سینه آنها رشد کافی نداشته و یا به دلیل بیماری ناچار به برداشتن بخشی از بافت سینه خود شده باشند، پس از عمل پروتز سینه، همچنان میزان شیردهی در آنها کم خواهد بود. هرچند این موضوع ارتباط مستقیم با کارگذاشتن پروتز ندارد اما وجود یک جسم خارجی، شرایط را پیچیده‌تر خواهد کرد.

نکاتی درباره شیردهی پس از پروتز سینه

اگر پس از کار گذاشتن پروتز سینه باردار شدید و قصد شیر دادن به فرزند خود را دارید، بهتر است حتما با مشاور شیردهی صحبت کنید. این مشاوره جزئی از روند مراقبت‌های پس از عمل پروتز سینه محسوب می‌شود که باید حتما انجام شود.

مشاور شیردهی کمک می‌کند تا با راهکارهای مناسب، میزان شیردهی خود را افزایش دهید و یا دردها و مشکلات ناشی از پروتز سینه را کنترل کنید. شیردهی با حجم زیاد و مناسب در هفته‌های اول پس از زایمان بسیار اهمیت دارد و باید جدی گرفته شود.

برای افزایش شیر ممکن است استفاده از شیر دوش (به ویژه نوع برقی) توصیه شود که در کنار شیردادن طبیعی به فرزند، در دیگر زمان‌ها نیز برای کودک خود شیر ذخیره کنید. همچنین استفاده از داروها و مکمل‌های غذایی که به افزایش شیر کمک می‌کند نیز با نظر مشاور شیردهی، قابل استفاده خواهند بود.

اگر در دوران شیردهی پس از عمل پروتز سینه، مشکلات زیر را مشاهده کردید، به جراح خود مراجعه کنید

• اگر ۵ روز از زایمان گذشت ولی هنوز ترشح شیر نداشتید.
• فرزند شما در هر ۴ روز، کمتر از ۶ پوشک خیس می‌کند و نشان دهنده میزان کم تغذیه است.
• روده فرزندتان کمتر از ۳ بار در روز کار کند.
• کمتر از ۸ بار در روز به فرزند خود شیر می‌دهید.
• تولید شیر نسبت به حد نرمال یا دوره‌های قبلی کمتر باشد.
• حس کردن توده های سفت در بافت نرم سینه و اطراف پروتز
• وجود درد در نوک سینه، به ویژه هنگام شیردهی

پروتز سینه پس از آخرین دوره شیردهی

بهترین زمان برای انجام پروتز سینه این است که آخرین دوره بارداری و شیردهی را پشت سر گذاشته باشید. در چنین حالتی، به دلیل شیردهی فرم و اندازه سینه شما تغییر پیدا کرده و می‌توان پروتزی را در سینه کار گذاشت که تا سال‌ها فرم و اندازه سینه شما را متناسب کند. همچنین پس از شیردهی معمولا سینه‌ها دچار افتادگی می‌شوند که می‌توان همراه با عمل پروتز سینه، از جراحی لیفت سینه نیز کمک گرفت.

اگر قصد بارداری و شیردهی دوباره را ندارید، می‌توانید عمل لیفت یا بالا کشیدن سینه را انجام دهید تا شکل و فرم سینه را به حالت اولیه آن برگردانید. در عمل لیفت سینه، می‌توان پوست اضافی را برداشت تا سینه، نوک و هاله آن به سمت بالا و جای طبیعی خود منتقل شود.

همچنین پروتز سینه در کنار روش‌های دیگر مانند تزریق چربی نیز قابل انجام است که بزرگتر شدن و خوش فرم شدن سینه کمک می‌کند. اما این عمل نیز باید بعد از دوران شیردهی انجام شود تا نتایج آن از دست نرود.